Bir İdam Mahkûmunun Son Gününe İthafen

İdam!

İdam diyordu sefil adam.

Gözlerini görebilseydim sayfalardan,

Bir ayna tutardım ona!

Elleri kana bulanmış,

Şanı lekelenmiş, servetini kaybetmiş bir adam.

Evet, bir adam düşünün...

Her sayfada en çok istediği,

Görmek olan bir adam.

"Görmek istiyorum!" diye bağırınıyor resmen,

Ama en istemediği şeymiş gibi de,

Bir o kadar burnu havada herkesten.

Altı hafta içinde öleceksin be adam!

Deliye döner olmuş,

Dört duvar arasında,

Sekiz metrekarelik odanda.

Ne çığlıklar atıyorsun ne de çırpınıyorsun,

Dilsiz olduğunu düşünmeye başladım artık.

Neden kitapta yazdığın gibi yazmadın

Beyinlerine tüm bu cümleleri o aptalların?

Sen yazarken daha,

Fark ettim işte öldüğümü.

İdam edilmişim binlerce kez,

Binlerce kez dirilmişim.

Sahi ya, nasıl hissedememişim?

Aklım giyotin ile binlerce kez ayrılmış bedenimden.

Sahi, nasıl delirmemişim?